woensdag 11 maart 2015

Bootcamp voor bolle buiken - review

We zijn nog net geen attractie, maar ik voel me toch bekeken. 12 vrouwen met bolle buiken die zich - hoe zeg ik dit netjes - voortbewegen in het Haagse Bos. En ik ben daar één van. Ik doe mee met een proefles Bootcamp voor zwangere vrouwen bij Mom in Balance. Sinds ik zelf gestopt ben met Bootcamp geven, mis ik het sporten in de buitenlucht en wil ik gewoon wat doen. Wordt het een theekrans of hijgsessie?...

Tempootje lager
Als de groep compleet is, wandelen we langzaam richting een open plek in het bos waar we starten met de warming up. Ik moet even wennen aan het trage tempo want voor mijn gevoel zijn we al 10 minuten kwijt aan het wandelen. 
We staan in een grote kring waarbij we 2 oefeningen afwisselen terwijl we om de beurt vertellen wie we zijn, hoever we zijn en hoe we ons voelen. Ondanks dat ik me even een seconde afvraag of dit een grap is, ben ik ook wel nieuwsgierig naar iedereen. Het valt me direct op dat meer dan de helft over de 30 weken is en er nog fris en fruitig bij loopt. Dit is dus wel iets wat je lang kunt volhouden... Like! (en respect!)

Op zoek naar een boom
Na de warming up moedigt de trainster ons enthousiast aan om een aantal rondjes te lopen om iets warmer te worden. Lopen, powerwalken of joggen; alles mag zolang het goed voelt. Ik wil gewoon gaan hardlopen, want ik weet dat ik dit qua conditie makkelijk kan. Een goede conditie zonder zwakke blaas brengt je nergens (ja, achter een boom) want ik moet direct plassen. Ik probeer half powerwalkend/joggend de 2 rondjes af te maken en jog dieper het bos in voor een wildplas als de trainster naar me roept. "Doe je nog een extra rondje?". Niet dus. Terwijl de rest lacht, probeer ik me zo snel mogelijk weer bij de groep te voegen en niets te missen van de training. 

Circuitjes
We gaan eindelijk echt wat doen. Ik heb zin om hard te werken ook al weet ik dat het tempo lager ligt. Bring it on. Met elastieken wordt een circuitje uitgezet en kunnen we krachtoefeningen doen op ieder ons eigen niveau. Ik zit er net lekker in als we opnieuw rondjes moeten lopen waarbij we snel en langzaam afwisselen. Als ik opnieuw een hardloop tempo wil aannemen, voel ik direct weer het blaasprobleem opspelen. Ik ben niet vaak gefrustreerd maar het kookmoment was daar. Bah, teleurgesteld in mezelf moet ik aan mijn lijf toegeven en het tempo verlagen. Ik vind het stom, ben boos en moet opnieuw een boom zoeken. 

Aansteller
Na het afronden van het circuit verplaatsen we naar een veldje waar we nog wat krachtoefeningen doen en we het uur afsluiten met een cooling down.
Was dit het al? Ik heb het nog niet eens warm. Teleurgesteld liep ik terug naar de auto. Maar teleurgesteld in wat? In mezelf, dat ik niet kon hardlopen of vanwege het feit dat ik niet afgebeuld naar huis ging? Ik bedenk me dat ik me aanstel want het buiten trainen is heerlijk en heb ik echt gemist. Ik hoef ook niet afgebeuld te worden, want dan zou niemand dit zolang volhouden (en het is ook niet goed voor je) en het (hard) lopen is nog even een dingetje, maar een afspraak om hieraan te werken is in de maak :-). 

Overigens heb ik inmiddels een 2e training gevolgd die een stuk zwaarder was dan de 1e keer. Ook hier werd ik opnieuw geconfronteerd met mijn blaas, maarja... het kan erger. Ik kan tenslotte nog sporten en hoop nog een heleboel heerlijke trainingen in te gaan. 

Promo praatje voor zwangeren (to be)
Dus ben je zwanger, wil je in beweging blijven, de buitenlucht in of zoek je een alternatief voor Olga Commandeur? ;-) 3 redenen om te gaan: 

1. Geen echte bootcamp. Verward deze training niet met een schreeuwende man in camouflage pak die je pas naar huis laat gaan als je gekotst hebt. De trainsters zijn geen drill instructors. Ze schreeuwen niet maar zijn meelevend en stimuleren je echt om je eigen niveau aan te houden. 
2. Hallo zuurstof. De buitenlucht geeft je een energieboost en is supergezond (ook voor de baby). 
3. Zelfde schuitje. Omdat je allemaal in dezelfde 'situatie' zit, is het leuk om ervaringen uit te wisselen of eens te checken hoe het bij een ander gaat. En je hoeft je ook niet lastig of anders te voelen als je net even iets langzamer gaat of een oefening niet kunt uitvoeren. Klinkt een beetje theekrans-achtig maar je hebt het zelf in de hand natuurlijk.



Theekrans of hijgsessie? Het was het beiden niet. Het voelde gewoon goed, lekker en gezond. Nog ongeveer 14 trainingen te gaan. Keep you posted.

High five!

Marloes

Enne, meer info vind je op mominbalance.nl

1 opmerking:

  1. Wat een superleuk idee!!

    Ik heb je genomineerd voor de Liebster Award. Misschien heb je hem al wel eens gedaan, hoop dat je het leuk vindt. Je vindt hem hier: http://wp.me/p5xVXR-1h

    Fijn weekend!

    Liefs, Wieneke | Jozefien Blogt

    BeantwoordenVerwijderen